Ontstaan
Het ontstaan van nsf Orion
Op sterven na dood
NSU was omstreeks het jaar 2001 op sterven na dood. Hoewel de vereniging in ledental langzaam groeide, was er sprake van een diepe geestelijke crisis. Hysterische vrouwen hadden de overhand. Mannen waren slap en lelijk. Ze lieten zich overrompelen door velerlei gezeur over chocola en maandelijkse perikelen. Hoewel deze heren theoretisch gezien behoorden tot het mannelijke geslacht, kon in de praktijk slechts de aanwezigheid van hun voortplantingsorgaan hieraan herinneren. Geen daadkracht, geen mannelijk gezang, geen stevige vemaningen en geen uiterlijk vertoon. Het was een zwarte tijd.
Nieuwe hoop
Maar hoop gloorde aan de horizon. Met de komst van het toonbeeld van mannelijkheid, Hans van Doesburg, werd in 2001 de kiem al gelegd. Een jaar later, toen zijn zoon Reinier Dijkstra de mannelijke stootkracht van de vereniging in één klap had verdubbeld, begon het besef te komen dat er iets moois aan het groeien was. Al twee mannen vol met testosteron en adrinaline in een totaal verwijfde omgeving...dat borrelde, dat deed de vulkaan rommelen.
De grote ommekeer
Het jaar van de totale ommekeer werd 2003. Willem van der Sar en Peter Knol werden lid van NSU en brachten wederom een dosis onverzettelijkheid mee. Het leidde tot de vulkaanuitbarsting: ORION werd opgericht. Een lavastroom van onrust stroomde door de vereniging; een herontdekking van de mannelijkheid vulden de harten van de leden. Binnen een mum van tijd werd de vereniging bij tijd en wijlen opgeschrikt door zingende en baldadige mannen, of werd zij overmeesterd door de wijsheid van deze zelfde Orionmannen. En, als een magneet begonnen de vier oprichters der ORION nog meer mannelijkheid aan te trekken. Ieder jaar kwam er minimaal één sterke en buitensporig aantrekkelijke man bij.